Μαγκρίτ, Ρενέ

(Rene Francois Ghislain Magritte, Λεσέν 1898 – Βρυξέλλες 1967). Βέλγος ζωγράφος. Αποφοίτησε το 1918 από την Ακαδημία Καλών Τεχνών των Βρυξελλών και άρχισε να δοκιμάζει διάφορες τεχνοτροπίες, μεταξύ των οποίων και την αφηρημένη ζωγραφική. Το 1925 δημοσίευσε δύο δοκίμια που έγραψε σε συνεργασία με τον Μεσένς, στα οποία ήταν εμφανές το πνεύμα του υπερρεαλισμού και το επόμενο έτος ολοκλήρωσε τον πρώτο υπερρεαλιστικό πίνακά του, καθώς και αρκετά σχέδιά του για διαφημιστικά. Το 1927 πραγματοποίησε την πρώτη έκθεσή του στις Βρυξέλλες, με 61 έργα, και στη συνέχεια μετακόμισε στο Παρίσι, όπου συνδέθηκε με τους Μιρό, Ελιάρ, Μπρετόν και Αρπ. Η έλξη του για την καθημερινή γλώσσα και για την ανθρώπινη επικοινωνία αντικατοπτρίζεται στον πίνακα του 1928 Η χρήση των λέξεων, ο οποίος είναι ο πρώτος από μια σειρά έργων που απεικονίζουν έναν άνθρωπο και μία πίπα και περιέχουν την φράση Αυτό δεν είναι μια πίπα. Το 1929, φιλοξενήθηκε στο σπίτι του Νταλί στην Ισπανία, όπου γνωρίστηκε με τους Πολ και Γκαλά Ελιάρ. Την ίδια χρονιά συνεισέφερε στο τελικό κείμενο για το Μανιφέστο του Υπερρεαλισμού, ενώ παράλληλα ολοκλήρωσε την πρώτη έκδοση του διάσημου πίνακά του Η προδοσία των ειδώλων. Το 1940 εγκαταστάθηκε στη Γαλλία και υιοθέτησε την ρενουαρική ή ηλιακή τεχνοτροπία του, την οποία διατήρησε έως το 1947, όταν άρχισε η περίοδος των αγελάδων, η οποία οφείλει την ονομασία της σε παρωδία του φοβισμού. Το 1948 εξέθεσε τους νέους πίνακές του σε γκαλερί στο Παρίσι και η αντίδραση του κοινού τον ανάγκασε να διακόψει το συγκεκριμένο ύφος. Το 1952 ανέλαβε υπεύθυνος έκδοσης ενός νέου καλλιτεχνικού περιοδικού. Το 1965 μετακόμισε στην Ιταλία, εξαιτίας προβλημάτων με την υγεία του, τα οποία επιδεινώθηκαν, με αποτέλεσμα να επέλθει ο θάνατος δύο χρόνια αργότερα.